divan 7


Aşiqin aqilǝ daim sözü divanǝ gǝlür,
Aşiqin daim anınçün özü divanǝ gǝlür.

Satma raygan sǝnǝm, Xızrǝ dodağın suyunu,
Xızr ǝgǝr istǝyǝ su çeşmeyi-heyvanǝ gǝlür.

Əsrimiş xuni-dilimdǝn sǝnǝmin xuni gözü,
Gǝr sǝn inanmaz isǝn gör ki, nǝ mǝstanǝ gǝlür.

Gahü bigah verir tövbǝ mana vaizi-şǝhr,
Vaizin tövbǝsi şaha, mǝnǝ ǝfsanǝ gǝlür.

Aşinadir bu Xǝtai, sözü iman bilǝnǝ,
Özünü bilmǝyǝnǝ demǝ ki, biganǝ gǝlür..

**********
Ey könül, hǝrcai yari ixtiyar etmǝk nǝdir?
Yari-hǝrcai sözünǝ etibar etmǝk nǝdir?

Güli-xoşbu var ikǝn, ǝlim tikanǝ sürtmǝzǝm,
Kǝbki-rǝna var ikǝn, zaği şikar etmǝk nǝdir?

Dǝgmǝ bir cahil nigarın cövrini çǝkmǝk nǝdǝn,
Kǝrrǝ bir nakǝs ilǝ qövlü qǝrar etmǝk nǝdir?

Ahu gözlü bir sǝnǝm aslanları seyd eylǝmiş,
Ey müsǝlman, ahular şiri şikar etmǝk nǝdir?

Ey Xǝtai, sirrini sǝn dǝgmǝ yerdǝ söylǝmǝ,
Sirri aşiq dǝgmǝ yerdǝ aşikar etmǝk nǝdir?

Ey könül, hǝr mǝnisiz cahili yar etmǝk nǝdir?
Mǝnisiz cahil sözünǝ etibar etmǝk nǝdir?

Çün onun qövli xǝtadır, hǝm qǝrarı bivǝfa,
Ey könül, naǝhl ilǝ qövlü qǝrar etmǝk nǝdir?

Əhli-hǝqqǝ can fǝda qıl, cǝhl ilǝ olma rǝfiq,
Çün ǝnadil var ikǝn zaği şikar etmǝk nǝdir?

Xanda kim, hǝr ǝhli-ürfan görsǝn olgil xaki-pa,
Ey könül, naǝhl olub andan kǝnar etmǝk nǝdir?

Bir neçǝ gün yar olub, bir kimsǝnin halın duyub,
Sonra anın gizli sirrin aşikar etmǝk nǝdir?

Hǝr kim öz eybi ilǝ sübhaninǝ dutmuş yüzün,
Kimsǝnin eybin açıban şǝrmǝsar etmǝk nǝdir?

Ey Xǝtai, qıl fǝda canın vǝfalı yar üçün,
Hǝr vǝfasız, bivǝfa kimsǝni yar etmǝk nǝdir?

Ey sǝnin yüzinǝ baxdıq, qutlu oldu mahimiz,
Nǝ ǝcǝb surǝt yaratdı sünilǝ allahimiz.

Çün irişdim yüzinǝ, buldum siratǝlmüstǝqim,
Abi-heyvanǝ irişdi, vardığınca rahimiz.

Dün sağınur kim ki, görsǝ zülfinin şǝbrǝngini,
Kim qarayǝ boyayıbdır anu dudi-ahimiz.

Xızri-cavidan ǝlindǝn içmişüz abi-hǝyat,
Isayi-Mǝryǝm qatında qurmuşuz xǝrgahimiz.

Kǝbǝyi-vǝslinǝ verdim canımı qurban, dedim,
Hacı oldum, qan tökǝrǝm, xanı qurbangahimiz?

Qaşların taqini gördüm, qiblǝgahım eylǝdim,
Çün ǝyağın torpağında oldu mǝnzilgahimiz.

Bu Xǝtai, Kǝbǝyi-eşqinǝ ehram bağladı,
Ol saatda ǝrşǝ çıxdı zikri illǝllahimiz.

11.04.2009, 18:21
Hǝsrǝtindǝn dilbǝra, qaldı du çeşmim xabsiz,
Eylǝ kim yulduzlar olur gecǝ göydǝ xabsiz.

Ta sǝdǝf ağzında yarın görmüşǝm dür dişlǝrin,
Eşq bǝhrindǝ könül ol mǝnidǝn ğǝrqabsiz.

Zülmǝti-hicranda qaldım bir mǝdǝd qıl halimǝ,
Ey pǝrişǝn, çünki rüxsar ilǝ siz mǝhtabsiz.

Əhli-hǝq qapından özgǝ heç yerǝ qılmaz sücud,
Ey sǝnǝm, çün daima aşiqlǝrǝ mehrabsiz.

Bu Xǝtainin vücudi oldu nurindǝn zühur,
Iki alǝm zǝrrǝdir, xurşidi-alǝmtabsiz.

*********
Biz ǝzǝldǝn ta ǝbǝd meydanǝ gǝlmişlǝrdǝnüz,

Şahi-mǝrdan eşqinǝ, mǝrdanǝ gǝlmişlǝrdǝnüz.

Yazmağa hǝqdǝn kǝlamüllahi-natiq şǝrhini,
Kim bǝyani-elm ilǝn Quranǝ gǝlmişlǝrdǝnüz.

Kainati-surǝti-rǝhmani tǝfsir etmǝyǝ,
Ruhi-qüdsi surǝti-rǝhmanǝ gǝlmişlǝrdǝniz,

Bir müǝnbǝr türrǝnin küfrinǝ "amǝnna" döyüb,
Hǝqqǝ tǝslim olmuşuz, imanǝ gǝlmişlǝrdǝnüz.

Saqiyi-baqi ǝlindǝ mǝst olub içmǝkdǝyüz,
Nǝrgisi-mǝstin kimi mǝstanǝ gǝlmişlǝrdǝnüz.

Qeybi-mütlǝqdǝn tǝmaşayi-rüxi, ziba üçün,
Bu şǝhadǝt mülkinǝ seyranǝ gǝlmişlǝrdǝnüz.

Ey Xǝtai, eydi-ǝkbǝrdir, cǝmali dilbǝrin,
Biz bu eydi-ǝkbǝrǝ qurbanǝ gǝlmişlǝrdǝnüz.

Ta düşübmǝn eşqinǝ, hicrindǝ mǝn zarǝm hǝnuz,
Dami-zülfin bǝndinǝ mürği-giriftarǝm Hǝnuz.

Ta ki, mǝn bülbül tǝki gülzari-hüsnin görmüşǝm,
Ta ǝbǝd tǝrk eylǝmǝn dǝreşqi-gülzarǝm Hǝnuz.

Şǝmi-rüxsarini ta kim, görmişǝm, ey mǝhliqa.
Gögdǝ yıldızlar kimi hǝr gecǝ bidarǝm hǝnuz.

Ta yüzin gördim sǝnin, mǝn ey tǝbibi-dǝrdi-eşq,
Sanma kim, buldum şǝfa dǝrdilǝ bilmarǝm hǝnuz.

Bu Xǝtai yar ilǝn qalu bǝlidǝn qıldı ǝhd,
Hǝq bilür kim, bǝrsǝri-an ǝhdü iqrarǝm hǝnuz.



****


Dilbǝra, şǝmsüz-zühadür şöleyi-rüxsariniz,
Ayǝti-Tahavü Yasin surǝti-didariniz.

Qamǝtin Tuba durur, Nun vǝlqǝlǝmdir qaşların,
"Hazihi-cǝnnatü ǝdnin" lǝli-şǝkǝrbariniz.

Surǝyi-Vǝlleyl zülfin, gözlǝrin "nǝmülbǝsǝr",
Leyk "sübhanǝllǝzi, ǝsra" durur ǝsrariniz.

Sureyi-Tǝviz oxurmǝn, dǝmbǝdǝm ixlas ilǝn,
Ta ki, hüsnini bǝladǝn saxlasun cǝbbariniz.

"Qüll-kǝfa" billah-durur, zikri Xǝtai xǝstǝnin,
Hǝq bilür kim, "sümmǝ vǝchüllah"dir, didarınız.

Hali-dilimni bǝndǝdǝn ol yarǝ söylǝniz,
Hicr oxu bağrımı necǝ bir yarǝ, söylǝniz.

Əhvalimi sorarsa mǝnim ol cǝfalı yar,
3arü nǝzarü xǝstǝvü avarǝ, söylǝniz.

Gülgün yanağların ğǝmü cövrü cǝfalǝri,
Qıldı hǝvalǝ bağrımı yüz xarǝ, söylǝniz.

Çox möhnǝtü cǝfanızı çǝkdim, vǝfa xanı?
Ğǝm hǝddǝn ötdü, dilbǝri-ğǝmxarǝ, söylǝniz.

Sǝhrayǝ saldı ahuyi-çeşmin Xǝtaini,
Ol buyi-zülfi, nafeyi-tatarǝ söylǝniz.

*****
.
Qǝbai fǝqrü Fǝnadır qümaşi-faxirimiz,
Ğǝriqi-badeyi (ğǝmdir) libasi-zahirimiz.

Qapunda nola mǝhü mehrǝ baş ǝgmǝz isǝm,
Fǝrazi-künküreyi ǝrşdir şǝha, yerimiz.

Xudayǝ şükr, ǝcǝb rahǝtü sǝfamız var,
Bir oldi dust ğǝmindǝn dǝrunü zahirimiz.

Ğubar dǝhri-dǝnidǝn kǝdǝrpǝzir olmaz,
Imarǝt eylǝdi lütfin, şikǝstǝ xatirimiz.

Nola tökǝrsǝm eşikindǝ, ǝşk xun alud.
Xǝtai, simüzǝrǝ meyl edǝr ǝkabirimiz.

Övliyadan hasil etdik eşq ilǝ sevdayi biz;
3ahidǝ verdik onunçün zöhdilǝ tǝqvayi biz.

Dedilǝr ki, yeddi tamu zülmǝtin hicranidir,
Olmadan ondan cahanda çǝkdik ol ğovğayi biz.

Dedilǝr ki, sǝkkiz uçmaq, sirr olubdur zahidǝ,
Pǝrdǝsiz nur onda gördük cǝnnǝtül-mǝvayi biz.

Cǝnnǝt ilyindǝn içǝri bir ǝcayib mülk var,
Bihicab ol ildǝ gördük, pirim ol hǝmtayi biz.

Canü canan bilmişidik, küfrü dini biǝdǝb,
Qǝreyi-ümmanǝ daldıq, keçdik ol dǝryayi biz.

Neçǝlǝr talib olubdur bu hüma kölgǝsinǝ,
Çin elindǝn seyr edǝrkǝn bulduq ol hümayi biz,

Ey Xǝtai, dedi Tuba pirimin yek boyuna,
Heydǝrin yüzündǝ gördük ol gülü rǝnayi biz.

******

Sǝnsǝn hǝmişǝ surǝti-mǝnidǝ şahımız
Bilgil yǝqin ki, aradǝ hǝqdir güvahımız.

Ey xubların güzidǝsi rövşǝn yüzün kimi,
Nola ǝgǝr sǝfid ola bǝxti-siyahımız.

Vǝslindǝn ayrı möhnǝtü hicran içindǝ mǝn,
Əflakǝ düşdü ğülğüleyi-suzi-ahımız.

Billah, inan bu doğru sözü ǝyri sanma kim,
Lütfündǝn özgǝ dünyada yoxdur pǝnahımız.

Ğǝmdǝn Xǝtai, dǝrdilǝn incǝldi çün hilal,
Ey afitab-tǝlǝti süni ilahımız.

Sǝnsǝn hǝmişǝ surǝti mǝnidǝ şahımız,
Ruzi-ǝzǝldǝ hǝzrǝtin oldu pǝnahimiz.

Cövr etmǝ mǝn şikǝstǝ, dilü binǝvayǝ kim,
Çün sǝndǝn özgǝ kimsǝnǝ yox dadi-xahimiz.

Hǝr xanda kim sücud edǝrisǝm be etiqad,
Mehrab qaşlarında durur qiblǝgahimiz.

Bir gün tǝrǝhhüm eylǝmǝdin-xaksarinǝ,
Yarǝb, nǝ sadir oldu qapında günahimiz.

Ğǝmdǝn Xǝtai, dǝrdilǝn incǝldi çün hilal,
Ey afitab-tǝlǝti süni ilahımız.

**********

Ey dodağın şǝhdü şǝkkǝrdir siyǝh xalın mǝkǝs,
Olmasın eşqindǝn ayru tǝndǝ canım bir nǝfǝs.

Ey pǝri, hǝrdǝm nigǝhban qapuna hacǝt degil,
Kim yetǝr küyindǝ hǝr şǝb nalǝvü ahim cǝrǝs.

Neylǝrǝm eşqindǝn ayru dünyǝnin lǝzzatini,
Kim hüzuri-dil ğǝmi-mehrin mǝnim könlümdǝ bǝs.

Çün ǝzǝldǝn eşqiniz canımda hǝqdǝndir nǝsib,
Hǝq bilür kim, ta ǝbǝd könlümdǝ vardır ol hǝvǝs.

Ey Xǝtai, ğǝm yemǝ, hǝr sözdǝ şükr et xaliqǝ,
Çün sana hǝr işdǝ daim hǝqqdir fǝryadrǝs.

*******

Yarı gördüm bu gün xǝndan oturmuş,
Yanağı tazǝ gül reyhan oturmuş.

Yüzünǝ qarşı ğönçǝ güldügiçün,
Sǝhǝr ağzına çalmış qan oturmuş.

Sǝninlǝ hüsn içindǝ bǝhs edǝnlǝr,
Necǝ peşman olub, heyran oturmuş.

Sǝnin sibi-zǝnǝxdanına, ey dust,
Nǝ hǝddim var desǝm, dǝndan oturmuş.

Dodağın çevrǝsindǝ qoşa xallar,
Iki zǝngi ona dǝrban oturmuş.

Sǝnin Leyli cǝmalın görmǝk üçün,
Yolunda Mǝcnuni-heyran oturmuş.

Xǝtaiyǝ nǝzǝr qıl çeşmin ilǝn,
Qapunda sübhi-şam giryan oturmuş.

*******

Hǝq lǝbindǝn ğönçǝni gülşǝndǝ xǝndan eylǝmiş,
Leyk bu nazikliyi lütf ilǝ çǝndan eylǝmiş.

Qamǝtinin kölgǝsi tǝrhin götürmüş bağiban,
Bağda ǝksindǝn onun sǝrvi-xuraman eylǝmiş.

Div oğurlamışdı bir zǝrrǝ dǝhanın nǝqşini,
Varmış, ondan xatǝmi-mehri-Süleyman eylǝmiş,

3ülmǝti-zülfindǝ içmiş, lǝblǝrin abini Xızr,
Heyyi baqi bulmuş adın abi-heyvan eylǝmiş.

Şanǝdǝn mǝşşatǝ salmış hǝr saçın, qılın yerǝ,
Sǝrbǝsǝr xaki-cǝhani ǝnbǝrǝfşan eylǝmiş.

Arizin bağindǝ bir mürği-hǝrim olmuş Xǝlil,
Ol sǝbǝbdǝn hǝq ona odu gülüstan eylǝmiş.

Bu Xǝtai qanını tökmǝkdǝ ikǝn, tökmǝdin,
Onda hǝr müfti ki, mǝn etmiş sǝni, qan eylǝmiş.

******

Mǝclis ǝhli çaxır içǝndǝ dutar ǝldǝ ǝyağ,
Sanǝsǝn bir şǝmdir kim üstǝ yanır bir çırağ.

Gülşǝni-mǝclisdǝ bir şuxi pǝridür dilrüba,
Sanǝsǝn bir lalǝdir bağrında onun dürlü dağ.

Dustkam olsun hǝmişǝ ol berǝcmi-dustan,
Oldu mǝclisdǝ müşǝrrǝf busǝsindǝn solu sağ.

Müşkü ǝnbǝr mǝcmǝridir, yoxsa cami-mey durur.
Buyi-xubindǝn onun daim müǝttǝrdir dimağ.

Mehr ilǝn yari ki, gǝlmişdir, zi gülşǝn yadigar,
Bu Xǝtai xǝstǝdildir, xaki-ol mǝhruyi-bağ.

*********

Ol pǝripeykǝr mǝnǝ yar olmadı, heyf oldu heyf,
Aldı könlümnü vǝfadar olmadı, heyf oldu heyf,

Saxlar idim qǝhrini könlümdǝ daim can kimi,
Sirrimi faş etdi, ǝsrar olmadı, heyf oldu heyf.

Kim ki, yüzbin mǝkr ilǝ qıldı mǝni sǝndǝn cüda,
Yüz bǝlayǝ ol giriftar olmadı, heyf oldu heyf.

Firqǝtin oduna yandım, canü dil oldu kǝbab,
Kimsǝ halimdǝn xǝbǝrdar olmadı, heyf oldu heyf.

Eşq ǝlindǝn xǝstǝ düşdü bu Xǝtainin tǝni,
Lǝblǝrindǝn bircǝ timar olmadı, heyf oldu heyf.

*******

Ey deyǝn kim, aqilǝm, divanǝ xoş gǝlmǝk gǝrǝk,
Kim qılır lafi-hünǝr, meydanǝ xoş gǝlmǝk gǝrǝk.

Gǝr Əzizi-Misri-eşq olmaq dilǝrsǝn, ey könül,
Yusifi-Misri kimi zindanǝ xoş gǝlmǝk gǝrǝk.

Ey könül, laf etmǝ kim mǝnidǝ laf edǝn kişi,
Mǝrifǝt meydanına mǝrdanǝ xoş gǝlmǝk gǝrǝk.

3ahida, vird eylǝ daim zikrü fikri-ruyi-dust,
Əhli-islamǝm deyǝn imanǝ xoş gǝlmǝk gǝrǝk.

Aşiqǝm dersǝn könül şǝrti budur aşiqlǝrin,
Hǝr nǝ kim cananǝ qılsa canǝ xoş gǝlmǝk gǝrǝk.

Ey dil, ol şǝh qatinǝ, kǝndusi vǝsfindǝn ayıt.
Kim qulun hǝr bir sözü sultanǝ xoş gǝlmǝk gǝrǝk.

Aşiqǝm dersǝm könül eşq atǝşindǝn dönmǝ kim,
Şǝm oduna yanmağa pǝrvanǝ xoş gǝlmǝk gǝrǝk.

Kim ki, qǝrq olmaq dilǝr dǝr bǝhri-eşqi-bikǝran,
Gǝştisiz bu Dǝcleyi-ümmanǝ xoş gǝlmǝk gǝrǝk.

Ey Xǝtai, şerini ol yar istǝr dinlǝyǝ,
Dilrübalǝr guşinǝ dürdanǝ xoş gǝlmǝk gǝrǝk.

*******

Firqǝtin çǝkdim, nigara, vǝsli-rüxsarın gǝrǝk,
Xǝstǝhalǝm, dilbǝra, lǝli-şǝkǝrbarın gǝrǝk.

Baxmanam gül yüzünǝ, hüsnün var ikǝn, ey pǝri,
Neylǝrǝm mǝn nǝrgisi, ol çeşmi-bimarın gǝrǝk.

Bǝhri-çeşmim ağlamaqdan ǝbrtǝk baran tökǝr,
Bu pǝrişan könlümǝ lǝfzi-göhǝrbarın gǝrǝk.

Mürği-baği-eşqsǝn, ǝbsǝm oturma can quşu,
Dilbǝrin kuyindǝ daim naleyi-zarın gǝrǝk.

Ey Xǝtai, gülşǝnǝ var, xaki-payin gör onun,
Gǝr sana ol ahu gözlü, müşkbu yarın gǝrǝk.

********

Hǝr kimin kim, dǝrdi var, dǝrmanǝ göndǝrmǝk gǝrǝk,
Hǝr kimin kim, dǝrdi yox, viranǝ göndǝrmǝk gǝrǝk.

Hǝr kimin canında xublar hǝsrǝti vardır müdam,
Dünyǝdǝ ar etmǝsin, didarǝ göndǝrmǝk gǝrǝk.

Dinmǝyǝn, dindirmǝyǝn, girmǝk gǝrǝk öz küncünǝ,
Hǝr kimin sevdası var seyranǝ göndǝrmǝk gǝrǝk.

Hǝr kim iqrar ǝhlidir, yoxdur niza qoy dinlǝsin,
Hǝr kimin dǝvası var, divanǝ göndǝrmǝk gǝrǝk.

Bu Xǝtaidir bu gün meydanda zǝrbi-dǝstilǝn,
Hǝr kimin sövdası var, meydanǝ göndǝrmǝk gǝrǝk.

*********

Yazmışam bu rüqǝni, ol yarǝ göndǝrmǝk gǝrǝk,
Zari-ǝhvalım mǝnim dildarǝ göndǝrmǝk gǝrǝk.

Lǝlinizdǝn cami-mey bir kimsǝyǝ vermǝk nǝdǝn,
Lǝblǝrin şǝrbǝtlǝri bimarǝ göndǝrmǝk gǝrǝk.

Qaşların mehrabına çox sǝcdeyi-şükr eylǝrǝm,
Şeyx Sǝnan tǝk mǝni zünnarǝ göndǝrmǝk gǝrǝk.

Çün tǝcǝlla nurini görmǝk tǝmǝnna eylǝrǝm,
Şimdi Mǝnsurǝm mǝni bir darǝ göndǝrmǝk gǝrǝk.

Ey Xǝtai, ondan özgǝ kimsǝyǝ yoxdur ümid,
Naleyi-zarim mǝnim ol yarǝ göndǝrmǝk gǝrǝk.

*******

Mǝn görmǝdim zǝmanǝdǝ hüsnin kǝmali tǝk,
Bu canǝ munis olmadı mehrin xǝyalı tǝk.

3ülmati-hicr içindǝ bulunmaz susuzlara,
Şol çeşmeyi-dodağının abi-zülali tǝk.

Çeşmi ağardı, nöh fǝlǝkin qǝddi oldu xǝm,
Dövri-qǝmǝrdǝ görmǝdi qaşın hilali tǝk.

Min yil yazarsa katibi-tǝqdiri-lǝmyǝzǝl,
Bir hǝrfü nöqtǝ yazmaz onun xǝttü xalı tǝk.

Yusif cǝhanǝ gǝlmǝdi yar tǝk Xǝtaiyǝ,
Yǝqubi-xǝstǝ çǝkmǝdi könlüm mǝlali tǝk.

Ta xǝyali-arizin gǝldi gözümǝ xabtǝk,
Gecǝlǝr hǝrdǝm gözümǝ görünür mǝhtabtǝk.

Ixtiyar ilǝn mǝnim düşmǝzdi canım eşqinǝ,
Neylǝyim çǝkdi xǝyali-zülfiniz qüllabtǝk.

Gǝr namazım fövt ola, zahid, mǝnǝ tǝn etmǝ kim,
Yar qaşıdır mǝnǝ mǝsciddǝki mehrabtǝk.

Ol zamandan bǝrlü kim, çeşmim yüzünü görmǝdi,
Yaş gözümdǝn cari oldu dǝmbǝdǝm seylabtǝk.

Yarǝ gǝr alǝm nǝzǝr qılsa, Xǝtai, ğǝm yemǝ,
Baxmaq olmaz yüzinǝ, xurşidi-alǝmtabtǝk.

*******

Cahanda görmǝdim ziba sǝnin tǝk,
Bu alǝm içrǝ hüsnara sǝnin tǝk.

Bu xublar gülşǝnindǝ yoxdurur heç,
Yanağı bir güli-hǝmra sǝnin tǝk.

Olammaz doğrusu can bağı içrǝ,
Qǝdi çün sǝrv xoş bala sǝnin tǝk.

Çü xublar-çoxdurur insan içindǝ,
Heç olmaz, ey pǝri, rǝna sǝnin tǝk.

Zǝmanǝ şairindǝ görmǝdim heç,
Xǝtai, bülbüli-güya sǝnin tǝk.

Yüzündür bu cahan içrǝ, fǝlǝkdǝ mahi-taban tǝk,
Bitibdir hüsni-bağında boyun sǝrvi xuraman tǝk.

Vüsalinǝ irǝn derlǝr, hǝyati-cavidan buldu,
Saçın zülmatının içrǝ, lǝbindir abi-heyvan tǝk.

Mǝgǝr ki vǝhyi-münzǝldir qaşınla, kipriyin, zülfün.
Yüzün ovraqinin üstǝ yazılmış sǝtri-Quran tǝk.

Əcǝbmi olsa, ey dilbǝr, vücudim eşqinǝ mǝhkum,
Oturmuş, hökm edǝr daim könül tǝxtindǝ sultan tǝk.

Müşǝvvǝşxatir olmuşdur, Xǝtai xǝstǝdil daim,
Sǝnin ol gül yüzün üstündǝki zülfi-pǝrişan tǝk.

*****
Ta vicudim eşqiniz yolunda bulmuşdur hǝlak.
Ayağın tozundan ayru oldu canım dǝrdnak.

Ta ola hǝrdǝm mǝnim baş üstǝ qaim dövlǝtim,
Asitanında yatur, mǝn daima bǝr ruyi-xak.

Hǝr necǝ cǝhd etdim, ǝlyim damǝninǝ yetmǝdi,
Payi-busin hǝsrǝtindǝn eylǝrǝm yaxamı çak.

Xalis oldum ta ki, mǝn qan-yaş axıtdım didǝdǝn,
Yumayınca qanilǝn olarmi mǝrdüm yüzü pak.

Bir pǝrini sevdi bu miskin Xǝtai, könlü kim,
Eşqinǝ mǝqtul olubdur ǝz sǝmǝk ta bǝr sǝmak.

Ey ki, eşqindǝn olubdur canü dil ğǝmdǝn hǝlak,
Sǝn nǝ mǝzhǝrsǝn cahanda, ey cǝmali nuri-pak.

Ey pǝri, eşqindǝ mǝnǝ çox cǝfalar qılma kim,
Xǝstǝvü heyraninǝm, oldum ğǝmindǝn dǝrdnak.

Damǝnini qoymanam, ǝldǝn ǝgǝr çıxsa rǝvan,
Gǝrçi hicranın ǝli qıldı yǝxǝmni çak-çak.

Cümlǝ alǝm gǝr hǝsud olsa yanımda bir civǝ,
Sǝn mǝnimlǝ dust bulsan cövri-düşmǝndǝn nǝ bak.

Bǝndǝni lütfü kǝrǝm birlǝ nǝzǝrdǝn salmagil,
Ey Xǝtainin pǝnahi, leysǝ fi hübbi sǝvak!



*****

Istǝmǝn cismindǝ can, ol lǝblǝri canım gǝrǝk,
Bir dǝxi ol ay yüzün görsǝm ki, imanım gǝrǝk.

Çox bǝlavü dǝrdü qǝm çǝkdim yolunda sǝbr edib,
Dǝrdi-hicran hǝddǝn ötdü, şimdi dǝrmanım gǝrǝk,

Dil ğǝmin sǝfrasına lǝlindǝn istǝr qǝtrǝ su,
3ülmǝti-firqǝtdǝ qaldım, abi-heyvanım gǝrǝk.

Ey fǝlǝk, qıldın mǝni dilbǝrdǝn ayru natǝvan,
Mǝn hǝvadǝ zǝrrǝyǝm, xurşidi-tabanım gǝrǝk.

Bu Xǝtai qulluğa bağlandı xidmǝt qurşağın,
Ol gözüm nuri sǝnǝm, ol sevgili canım gǝrǝk.

******

Ey sǝnǝm, yüzindǝ müşkin zülfini dağıtmagil,
Bağrımın yüz dağı üstǝ bir dǝxi dağ etmǝgil.

Ta yüzini görmişǝm, divanǝ oldum dǝrd ilǝ,
Zülfinizdǝn özgǝ dǝxi boynuma bağ etmǝgil.

Şol qara yüzlü rǝqibi qoyma küyin kirdinǝ,
Xǝstǝ bülbültǝk mǝqamın mǝnzili-zağ etmǝgil.

Ey pǝri, aşiqlǝrin divanǝ qılma könlünü,
Aşiqin Mǝcnun misali mǝskǝnin dağ etmǝgil.

Ey mǝsiha, bǝndǝni kuyindǝ yad et bir nǝfǝs,
Bu Xǝtainin yerin hicrindǝ topraq etmǝgil.



***

Ahu vaveyla kim ol gülrüx pǝri yarım degil,
Mǝn ona yar oldum, ol yarü vǝfadarım degil.

Mǝn sana bir bǝndǝyǝm, ey yarü dilxahim mǝnim,
Billah iqrarımdurur, bu sözlǝr inkarım degil,

Naseh aydır dün mǝnǝ, tǝrk eylǝ anun eşqini,
Vǝh, nedim kim, ol mǝnim hǝmrazi ǝsrarım degil.

Sevgili yarın visalı xoşdur, amma neylǝyim,
Möhnǝti-hicran günündǝ bir mǝdǝdkarım degil.

Dilbǝr aydır, ey Xǝtai, möhnǝtimdǝn çǝkmǝ ğǝm,
Kimdurur eşqimdǝ ol zarü dilǝfkarım degil.

Ey mǝlǝk, hüsnin sǝnin nuri-xudadır, bilmiş ol,
Sidrǝdir boyun, nǝ sidrǝ müntǝhadır, bilmiş ol.

Mǝn sǝnin dǝrdi-ğǝmindǝn incimǝn, ey bivǝfa,
Hǝr nǝ cövr etsǝn mǝnǝ, eyni vǝfadır, bilmiş ol.

Yoxdurur ǝşya içindǝ kimsǝnǝ hǝqdǝn cüda,
Cilvǝ qılan alǝmǝ nuri-xudadır bilmiş ol.

Gǝrçi çox gǝldi, nǝbi, bu dövri-Adǝmdǝn bǝri,
Xǝtmi cümlǝ ǝnbiyanın Müstafadır, bilmiş ol.

Gǝr vǝfa qıl bu Xǝtai bǝndǝnǝ, ya qılma kim,
Ruzü şǝb virdim sana zikrü duadır, bilmiş ol..

*******
Axan ol sǝrvin yanında su degil, yaşımdır ol,
Ayağın altındakı başmaq degil, başımdır ol.

Ta xǝyalinlǝ sǝnin dǝfi-mǝlal eylǝr könül,
Getmǝsün dildǝn ki, xoş hǝmrazü sirdaşımdır ol.

Mǝn dedim kim, çeşmü ğǝmzǝn sehri dutdu alǝmi,
Onların sǝrfitnǝsi kimdir? - dedi: qaşımdır ol.

Gözümin yaşın ki, saldım içdigim sudur mana,
Bağrımın qanın ki, gördüm ağulu aşımdır ol.

Can fǝda qıldı Xǝtai, demǝdi ol bivǝfa,
"Heyf", getdi aşiqim, sǝrbazi-qǝllaşımdır ol".

Riştǝdir cismim mǝnim, kirpiklǝrin syzǝn misal,
Yaylığın yanına dutur, natǝvan könlüm misal.

Gül-gül oldu arizin, şövqin görübǝn şǝmi-dil,
Düşsǝ zülfün ǝksi şol gül yaylıq üstǝ dal-dal.

Dǝmbǝdǝm yaylıq arasında hǝbibim, qaşların,
Sanasǝn kim görünür el gözünǝ gögdǝn hilal.

Natǝvan könlüm düşǝr yaylıq misal ǝldǝn-ǝlǝ,
Ta mǝgǝr lǝli-lǝbindǝn tapıla bir an visal.

Rǝhm qılgil, yaylığın götür yüzündǝn, ey sǝnǝm,
Qüssǝdǝn bulmuş Xǝtai xǝstǝdil aşüftǝhal.

Kim ki, sǝrmǝst oluban aşiqi-didar degil,
Sǝn ona yar demǝ, yar degil, yar degil.

Ruzi-mǝhşǝrdǝ dutub, damǝnini sanki derǝm,
Bu dǝxi, ey gözǝlüm, dünyǝyi-qǝddar degil!

3ahid ol yüzini divarǝ dutub, ǝl götürǝr,
Aşiqin mǝqsǝdi didar ola, divar degil.

Şahimin könlü bilür, ol ki, ğǝnidir hǝmişǝ,
Münkir oldur ki, belǝ sözlǝrǝ iqrar degil.

Lǝşgǝrim, ğazilǝrim, sufilǝrim, pirlǝrim,
Can ilǝ baş bu yolda mǝnǝ inkar degil.

Qır Yezid ilǝ xǝvarici tükǝt, qalmaya heç,
Neşǝ kim Cǝfǝri mǝzhǝbyǝ tǝlǝbkar degil.

Ey Xǝtai, bu cahan mülkini sǝn, qalmaya gǝr,
Çünki heç kimsǝyǝ qalmadı sǝnǝ yar degil.

Bu ǝzilmiş canü dildǝn ah, ah ǝksik deyil,
Gecǝ-gündüz müttǝsil dǝrgah gah ǝksik deyil.

Başǝ çizginsǝm vǝleykin ğǝm deyildir dilbǝrin,
Ol sǝadǝt ǝhlidir, andan külah ǝksik deyil.

Çǝngi aldım mǝn bekǝf, birdǝm fǝrağǝt bulmadım,
Hǝzrǝtindǝn xaliqǝ heç rusiyah ǝksik deyil.

Başın üstǝn getmǝzǝm onca ki, canım tǝndǝdir,
Çǝtrü xǝrgahi-hümayun barigah ǝksik deyil.

Çün Xǝtai könlünü vermǝz vǝfasız dilbǝrǝ,
Qul olana sidq ilǝ kim padişah ǝksik deyil.

Sünbülün küfründǝn, ey şahzadǝ, iman münfǝil,
Xǝtti-sǝbzin rövnǝqindǝn bǝrgi-reyhan münfǝil.

Zülmǝtǝ nur oldu zülfün, ay yüzündǝn şǝrmisar
Lǝblǝrin şövqindǝn ol lǝli-bǝdǝxşan münfǝil.

Pǝrtövi-hüsnin ziyasından Sürǝyyadır xǝcil,
Surǝtin tabindǝn ol xurşidi-taban münfǝil.

Ey sǝba, billah dilimdǝn söylǝ kim çox olmasın,
Mahitab üstündǝn ol zülfi-pǝrişan münfǝil.

Qeyrǝtindǝn bir nǝzǝr fanus yüzün göstǝrmǝdi,
Mǝclisindǝ yandırır çün şǝmi pünhan münfǝil.

Ol zaman kim dilbǝrim, bustanǝ girdi seyr üçün,
Qamǝtindǝn oldu hǝr sǝrvi-xuraman münfǝil.

Uş Xǝtai, sözlǝrindǝn ǝhli-ürfan utanır,
Cahilü nadan rǝqibü namüsǝlman münfǝil.

Dilbǝra, yüzünü görsǝm, mahi-tabanım derǝm,
Boyunu görgǝc, budur, sǝrvi-xuramanım derǝm.

Kirpiyin, qaşın görüb, tirü kǝmanım söylǝrǝm,
Zülf ilǝ vǝchin görüb, şǝmi-şǝbistanım derǝm.

Zǝhmǝti-dǝrdin könüldǝ eyni dǝrmandır mana,
Can demǝn mehrinǝ tǝndǝ bǝlkǝ cananım derǝm.

Bülbüli-baği-vüsalım, ey gülǝndamım mǝnim,
Arizü rüxsarını görsǝm gülüstanım derǝm.

Eşqiniz könlündǝ çün tutmuş Xǝtainin mǝqam,
Mǝn onu, viran içindǝ gǝnci-men sırrem ..
Dilbǝra, hüsni-rüxün gülzari-cǝnnǝt bilmişǝm,
Hǝr nǝ kim zǝhmǝt görǝrsǝm, eyni rǝhmǝt bilmişǝm.

Necǝ kim cövrü cǝfa qılsan bu ğǝmgin könlümǝ,
Ol ğǝmindǝn ağrıman, canımda minnǝt bilmişǝm.

Tǝndǝ can olduqca getmǝn asitanından sǝnin,
Ayağın torpağını baş üstǝ dövlǝt bilmişǝm.

Hǝr nǝ kim sǝndǝn gǝlǝrsǝ, xǝstǝ könlüm nuş edǝr,
Qǝhrini rahǝt sanıb, cövrini rǝhmǝt bilmişǝm.

Mǝn Xǝtai, bǝndǝyǝm bir padişah qatinǝ kim,
Eşiyindǝ qulluğu, sultanca izzǝt bilmişǝm.

Tǝala şǝnǝhu ǝkbǝr ki, bir nuri-xuda gördüm,
Qaşını qiblǝgah etdim, yüzün şǝmsi-züha gördüm.

Mǝnim Pǝrvin tǝki çeşmim gecǝlǝr uyxusuz qaldı,
Sǝadǝt asimanında yüzün bǝdri-düca gördüm.

Mǝnim dǝrdim, ǝlacım şol hǝkimi-lǝmyǝzǝldir kim,
Içǝndǝn şǝrbǝti-lǝlin vücudimdǝ şǝfa gördüm.

Şǝbi-hicranda ey salik, hidayǝt şǝminǝ yetdim,
Yüzünün afitabından yüz ǝnvari-ziya gördüm.

Görǝndǝn bǝrlü dildarın, Xatai xǝstǝdir heyran,
Onun ki, asitanında sǝlatinlǝr gǝda gördüm.

Dil sana heyran olubdur, ta cǝmalın görmüşǝm,
Ta göz açıb, ol rüxi-fǝrxǝndǝ falın görmüşǝm.

Ruzi-şǝb dünya içindǝ mǝstü heyranǝm müdam,
Gecǝlǝr uyxu içindǝ ta xǝyalın görmüşǝm.

Dünyǝvü üqbadǝ mǝn ovsafi-hüsnin söylǝrǝm,
Bağçada andan bǝrü qǝddi-şümalın görmüşǝm.

Bir pǝrinin yüzünǝ heyranü zarǝm can ilǝ,
Şol lǝbü zülfü rüxü hǝm xǝttü xalın görmüşǝm.

Bu Xǝtainin gözü sǝyyarǝ tǝk bixabdir,
Gül yüzün üstindǝ ta qaşi hilalın görmüşǝm.

Xeyli dǝmdir, ey pǝri, ol mǝh camalın görmǝzǝm,
Dünyada bir dǝxi misli-xǝttü xalın görmǝzǝm.

Hǝr zaman dersǝn mana kim, xatirin qılma mǝlul,
Necǝ olum şadman kim, cüz mǝlalın görmǝzǝm.

Xeyli müddǝtdir cahanda firqǝtinlǝ hǝmdǝmǝm,
Hicr ilǝn ömrüm tükǝndi, heç vüsalın görmǝzǝm.

Gözümü yaş etdi hicrin, vǝsli-ruyin görmǝdim,
Qamǝtim xǝm qıldı qǝm, qǝddi-şümalın görmǝzǝm.

Dil müşǝvvǝşdir Xǝtai, ey sǝadǝt kövkǝbi.
Ta sǝnin ol tǝlǝti-fǝrxǝndǝ-falın görmǝzǝm.

Ey pǝri, hüsnin sǝnin mahi-münǝvvǝr görmüşǝm,
Ol yüz üstǝ ǝbr tǝk zülfin müǝnbǝr görmüşǝm,

Gǝrçi mǝhşǝr bir olur ǝhli-cahanda, ey sǝnǝm
Firqǝtinin hǝr günün mǝn razi-mǝhşǝr görmüşǝm.

Bǝski, bülbültǝk cahanda eşq ilǝn fǝryad edǝm,
Arizin baqi gülün çün vǝrdi-ǝhmǝr görmüşǝm.

Bǝs mǝnim mülki-cahanda taleim firuz ola,
Ta sǝnin yüzün kimi bir sǝd ǝkbǝr görmüşǝm.

Bu Xǝtainin mǝqami asitanındır müdam,
Çün sǝni şahi-kǝrǝm, özümni Qǝnbǝr görmüşǝm.

Ol pǝri rǝna gedǝn sǝrvi-rǝvanımdır mǝnim,
Sayǝ sanma, sürünǝn yanınca canımdır mǝnim.

Bülbüli-zarǝm ki, hüsnün gülşǝnidir mǝskǝnim,
Hǝlqeyi-zülfin şikǝnci aşiyanımdır mǝnim.

Mu tǝki belin xǝyalı, incǝ fikrimdir müdam,
Zǝrrǝcǝ ağzın sözü razi-nihanımdır mǝnim.

Mǝn nola gövkǝb kimi, hǝr şǝb ğǝmindǝn ölmǝyim.
Çün cǝmalın kökdǝ mahi-asimanımdır mǝnim.

Dedim: ey dilbǝr: Xǝtai kimdurur kuyindǝ zar?
Dedi: bir heyrani-valeh, natǝvanımdır mǝnim.

Ol pǝri kim, çeşmi-saqi, lǝli-camimdir mǝnim,
Qaşi mehrabim, yüzü beytül-hǝramimdir mǝnim.

Dilbǝrin vǝslindǝn ayru istǝmǝn hǝr sübhü şam,
Yüzü sübhümdür vǝ leykin zülfi damimdür mǝnim.

Ol pǝripeykǝr neçün canım quşun seyd etmǝsün,
Danǝdir xali pǝrişan zülfü damimdür mǝnim.

Valehǝm bir qǝddi-tuba, lǝli kövsǝrbarǝ kim,
Asitani, rövzeyi-darüs-sǝlamımdır mǝnim.

Bu Xǝtainin sözünǝ münkir olma, zahida,
Bir pǝrinin hüsni vǝsfindǝ kǝlamımdır mǝnim.

Çıxmadı eşqin sǝnin bir lǝhzǝ canimdǝn mǝnim,
Mehri-hüsnin yeg durur, ruhi-rǝvanimdǝn mǝnim.

Gül-yüzünü yad edǝndǝ, ey pǝriru, qönçǝ lǝb,
Od çıxar susǝntǝki hǝrdǝm zǝbanimdǝn mǝnim.

Əksi-sayǝndir vücudim, ey boyun sǝrvi-rǝvan,
Getmǝsün sayǝn sǝnin bir lǝhzǝ yanimdǝn mǝnim,

Pǝrtövi-xyrşidi-ruyini görǝndǝ, zǝrrǝ tǝk,
Bulmaya heç kimsǝnǝ namü nişanimdǝn mǝnim.

Firqǝti qǝsd etmǝdin, miskin Xǝtai xǝstǝyǝ,
Bir xǝbǝr ver, ey sǝba, ol gülsitanimdǝn mǝnim.

Batinim hicrindǝ cana, dobdolu qandır mǝnim,
El yüzündǝ zahirim gül kimi xǝndandır mǝnim.

3ǝhri-Hicrin lǝşgǝrindǝn kişvǝri-canǝ nǝ ğǝm,
Çün xǝyalın könlümün tǝxtindǝ sultandır mǝnim.

Bülbüli-zarǝm, yüzün baği-gülüstanım durur,
Ol gülüstan üstünǝ zülfin şǝbistandır mǝnim.

Çeşmi-mǝstin gecǝlǝr neçün oyanmaz xabdǝn,
Kim işim hǝr sübhü şam ah ilǝ ǝfğandır mǝnim.

Bu Xǝtaiyǝ rǝqibin fitnǝsi kar eylǝmǝz,
Daima çün dǝstigirim, fǝzli-sübhandır mǝnim.

Ta mǝni ayırdı dövran sovlü yarımdan mǝnim.
Incidi gögdǝ mǝlayik ahü zarimdan mǝnim.

Surǝtin gördüm, nigara, valehü sövdaiyǝm,
Firqǝtin dövr eylǝdi, sǝbrü qǝrarımdan mǝnim.

Ey pǝripeykǝr, sǝni ondan bǝrü kim görmüşǝm,
Hüsnin ayırdı qǝrarü ixtiyarımdan mǝnim.

Hǝsrǝtǝm Yǝqubtǝk, Yusif yüzünǝ ey sǝba,
Tanrı üçün bir xǝbǝr algil, nigarımdan mǝnim.

Ey Xǝtai, hǝr tükün titrǝr xǝzan yaprağı tǝk,
Ta mǝni dur etdi dövran nobaharımdan mǝnim..
Ol pǝri eşqinǝ mǝn candan giriftar olmuşam.
Kim fǝraqü möhnǝtindǝ ruzü şǝb zar olmuşam.

Taki düşdüm ol nigarın mǝh yüzü hicranına,
Dǝrd ilǝn, sǝyyarǝtǝk, hǝr gecǝ bidar olmuşam.

Taki gülzari-cǝmalından cüdayǝm, ey sǝnǝm,
Hǝr zaman bülbül tǝki dǝr eşqi gülzar olmuşam.

Çünki eşqin gǝncini könlümdǝ pünhan eylǝdim,
Ruzü şǝb ol gǝncǝ mǝn hǝrdǝm nigǝhdar olmuşam.

Ta sǝni gördi rǝqib ilǝn Xǝtai xǝstǝdil,
Dǝmbǝdǝm yanır vücudum, sǝrbǝsǝr nar olmuşam.

Ey pǝri, şirin lǝbin eşqindǝ Fǝrhad olmuşam.
Ta sana qul olmuşam, alǝmdǝ azad olmuşam.

Taki, sǝndǝn ayru düşdüm, ey dilaramım mǝnim,
Dǝmbǝdǝm dǝr nalǝvü ǝfğanü fǝryad olmuşam.

Gǝrçi ğǝmginǝm qǝmi-hicrindǝ, ey arami-can,
Ta sǝni gördü gözüm ğǝmgin ikǝn şad olmuşam.

Ey sǝnǝm bu möhnǝti-hicrü fǝraqından sǝnin,
Gǝr xǝrab idim, vǝli vǝslindǝn abad olmuşam.

Ta sǝni gördi Xǝtai bilmǝz özün xandadır,
Ta sana mǝn aşina buldum, özüm yad olmuşam.

Sǝnmisǝn yanımda cana, yoxsa xabımdır mǝnim?
Kim fǝlǝkdǝn yerǝ enmiş mahitabımdır mǝnim?

Eşigindǝ dǝmbǝdǝm baran degildir su sǝpǝn,
Çeşmeyi-dildǝn çıxan çeşmi-pürabımdır mǝnim.

Ey rǝqiba, sǝn buludtǝk arada olma hicab,
Hüsni onun dünyada bir afitabımdır mǝnim.

Sanmanız kim gǝştidir dǝryalǝr üstǝ seyr edǝn,
Gözlǝrim yaşında bu çeşmi-hübabımdır mǝnim.

Aytım: ey dilbǝr, Xǝtaiyǝ cǝfalǝr qılma çox,
Dedi kim: qǝm çǝkmǝgil, nazü itabımdır mǝnim.

Sǝnintǝk dilbǝri-cananǝ yetdim,
Zi hicran ölmüş ikǝn, canǝ yetdim.

Saçın küfrinǝ olmuşdum giriftar.
Yüzünü görgǝcin imanǝ yetdim.

Eşigin itlǝrilǝ hǝmnişinǝm,
Nǝ dövlǝtli qulam sultanǝ yetdim.

Könül qalmışdı hicran zülmǝtindǝ,
Lǝbindǝn çeşmeyi-heyvanǝ yetdim.

Ğǝmindǝn gözlǝrim kövkǝb kimidir,
Şükür kim bir mǝhi-tabanǝ yetdim.

Misali-qǝtrǝ idim, qǝtrǝ qaldım,
Behǝmdüllah yenǝ ümmanǝ yetdim.

Xǝtai xǝstǝdir vǝslin gǝdası,
Qapından vayǝ-vü ehsanǝ yetdim.

Cǝmalın gülşǝniçün mürği-zarǝm,
Nǝdǝn kim hǝsrǝti-ol mǝrği-zarǝm.

Bu mǝnidǝn xilas olmaz ğǝmindǝn,
Vüsalindǝn sǝnin ümmidvarǝm,

Cǝmalın vǝrdini gülşǝndǝ gördüm,
Fǝraqından saçıntǝk biqǝrarǝm.

Yüzünü görmǝyǝ can vermǝdim çün,
Bu işimdǝn bǝğayǝt şǝrmsarǝm.

Xǝtai, ömr xǝtm oldu, hǝnuz, ah!
Cǝmalın görmǝk üçün intizarǝm..
Vüsalindǝn sǝnin dur oldu könlüm,
Qǝti bizarü bizur oldu könlüm.

Dili-viranimǝ ta gǝldi eşqin,
Sanasan beyti-mǝmur oldu könlüm.

Cǝmalın ta ki, gördüm ey pǝriru,
Yüzin şövqilǝ pürnur oldu könlüm.

Cǝfavü möhnǝtin ta gǝldi canǝ,
Bǝlalǝrdǝn qamu dur oldu könlüm.

Gözündǝn çün iraq oldu Xǝtai,
Qǝti bimarü rǝncur oldu könlüm.

Ey pǝrivǝş hüsni-gǝncim, yar, sǝndǝn küsmüşǝm,
Lǝbi şǝkkǝr, dişi incim, yar sǝndǝn küsmüşǝm.

Ayda, ildǝ bir gǝzǝr, gözüm görǝr, yüzin sǝnin,
Ey mǝnim görǝki güvǝncim, yar, sǝndǝn küsmüşǝm.

Gögdǝ istǝrdim sǝni, mǝn yerdǝ gördüm bigüman,
Töhfǝ, qüdrǝt, mahi-ǝncüm, yar, sǝndǝn küsmüşǝm.

Yar yarı böylǝ sorar, ey vǝfasız bivǝfa?
Hǝddǝn ötdü dǝrdü rǝncim, yar, sǝndǝn küsmüşǝm.

Bu Xǝtai gǝrçi kuyindǝn dilǝr, dur olmaya,
Vara bilmǝn şuxü şǝncim, yar, sǝndǝn küsmüşǝm.
Ta kim ey dilbǝr, vüsalin getdi yanımdan mǝnim,
Dürlü möhnǝtlǝr keçǝr, hǝr lǝhzǝ canımdan mǝnim.

Gǝr vücudim qǝbr içindǝ, yüz min il qalsa müdam,
Çıxmağa bu nar eşqin üstüxanımdan mǝnim.

Xanüman ǝhvalini mǝndǝn fǝraqın sormasın,
Keçmişǝm sǝndǝn cüda öz xanümanimdǝn mǝnim.

Qǝbrim üstinǝ sǝba, lütf eylǝ gǝl, qılgil güzǝr.
Bir xǝbǝr algil mana, canu cǝhanımdan mǝnim.

Hǝq bilür sǝyyarǝ tǝk, gözümǝ uyxu gǝlmǝdi,
Ta fǝlǝk qıldı cüda ol mehribanımdan mǝnim.

Novcǝvan ikǝn mǝni hicran günü pir eylǝdi.
Taki düşmüşǝm cüda ömrü cavanımdan mǝnim.

Qǝddi xǝm oldu qǝmindǝn, bu Xǝtai xǝstǝnin,
Ta cüda düşdi könül qaşi kǝmanımdan mǝnim.

Ey cǝmalında sǝnin nuri-ilahidir tamam,
Ol sifatın zikridir, fikrim hǝmişǝ sübhü şam.

Ol şǝhǝnşahi-cahansan kim, qul olub qapuna,
Qǝnbǝrinin xidmǝtiçün Qeysǝrü Cǝmdir ğulam.

Hǝlǝtadǝ hǝq sǝnǝ, çün saqiyi-mütlǝq dedi,
Abi-kövsǝrdǝn sǝnin dǝstindǝdir, yaquti-cam.

Ol Əlisǝn kim qamü peyğǝmbǝrǝ sǝnsǝn şǝfi,
Cümlǝ bu ümmid ilǝ qapuna gǝlir xasü am.

Çün sǝnin ovsafinǝ yetmǝz Xǝtainin sözü,
Uş bu ǝbyat üstǝ xǝtm oldu kǝlamim, vǝssǝlam..
Gecǝ-gündüz istǝgim dildarü yarım bulmuşam,
Canü dil qurtuldu ğǝmdǝn, ğǝmküsarım bulmuşam.

Gögdǝ istǝrdim mǝn ol mahimi buldum, yerdǝ uş,
Hǝmdlillah kim, könüldǝ intizarım bulmuşam.

Heç qǝrarım yoxdu, sǝbrim tükǝnmişdi, vǝli,
Bǝrqǝrarǝm kim, ǝnisi-ruzigarım bulmuşam.

Bǝxtvarǝm bǝxt ǝlindǝn, şadmanǝm dil fǝrǝh,
Çünki mǝn canü könüldǝn ixtiyarım bulmuşam.

Var ikǝn könlüm açıldı, sǝrbülǝndǝm neşǝ kim,
Sǝrv boylu, ğönçǝ lǝbli gülüzarım bulmuşam.

3ülmǝti-hicran yenǝ firuz buldu, getdi ğǝm,
Taleim fǝrxǝndǝ mahi-tabidarım bulmuşam.

Ey Xǝtai, şükr qıl, hǝq verdügünǝ ruzü şǝb,
Süni sane qüdrǝti-pǝrvǝrdigarım bulmuşam.

Ta ki, mǝn gördüm cǝmalın, ey pǝrivǝş dilbǝrim,
Mǝnzǝri-xurşid tǝk, yaş ilǝ doldu gözlǝrim.

Bülbüli-zarǝm yüzündǝn ayru taqǝt qılmazam
Kim, yüzündir bu cahan bağında vǝrdi-ǝhmǝrim.

Mǝn dǝxi yad eylǝmǝn, dünyadǝ cǝnnǝt bağını,
Lǝblǝrin ta kim olubdur mǝşki-abi-kövsǝrim.

Şǝrbǝti-hicrilǝ qılma, dilbǝra, ağzımnı tǝlx,
Tutiyǝm, lǝlin durur qǝndü nǝbatü şǝkkǝrim.

Neçǝ gündür ki, Xǝtai asitanın yastanur,
Sormadın bir gün ki, xanı ol qulami-kǝmtǝrim?

Gözlǝri meyxanǝdir, meyxanǝyǝ göndǝrmişǝm,
Lǝblǝri peymanǝdir, peymanǝyǝ göndǝrmişǝm.

Dilbǝrin ağzı sǝdǝfdir, dedilǝr, ey dilrüba.
Dişlǝri dürdanǝdir, dürdanǝyǝ göndǝrmişǝm.

Gözlǝri fǝttanǝdir, saxla özün fǝttanǝdǝn,
Ol xǝdǝngi-ğǝmzǝni fǝttanǝyǝ göndǝrmişǝm.

Canımın cananǝsidir, şol nigarın ğǝmzǝsi,
Canıma nuş eylǝdim, cananǝyǝ göndǝrmişǝm.

Yandırır gör dǝmbǝdǝm, eşq odilǝn dilxǝstǝni.
Nuri-vahiddür bu gün, pǝrvanǝyǝ göndǝrmişǝm.

Bu Xǝtai söylǝdi, zülmat içindǝdir yǝqin,
Yar mǝnǝ hǝmxanǝdir, hǝmxanǝyǝ göndǝrmişǝm.

Dǝrdü fǝraqü hǝsrǝtilǝn canǝ gǝlmişǝm,
Küfri-saçınla vǝchinǝ imanǝ gǝlmişǝm.

Zülfin şǝbindǝ tǝşnǝyǝm ol abi-lǝlinǝ,
Zülmat içindǝ çeşmeyi-heyvanǝ gǝlmişǝm.

Bir ǝndǝlibi-kuhi-fǝraq idim, ey sǝnǝm,
Yüzünü görmǝgǝ bu gülüstanǝ gǝlmişǝm.

Xoş aqilǝm ki, dünyada isbati-eşq üçün,
Divanǝ gǝlmişǝm, vǝli divanǝ gǝlmişǝm.

Qapundan ayru oldu Xǝtai şikǝstǝ hal,
Ümmid ilǝn eşiginǝ dǝrmanǝ gǝlmişǝm!

Ta ki, gördüm mǝn sǝni, alǝmdǝ heyran olmuşam,
Nalǝvü ǝfğan edǝr, mǝn didǝ-giryan olmuşam.

Ta fǝraqindǝn könül, mǝcruh olubdur hǝr zaman,
Dǝmbǝdǝmdir, nalǝvü fǝryadü ǝfğan olmuşam.

Gül yüzün ovsafini, ta kim eşitdim, ey pǝri,
Hüsninin bağında bir mürği-gülüstan olmuşam.

Necǝ cǝm olsun bu könlüm sǝnsiz, ey arami-can,
Kim sǝri-zülfin kimi, ğǝmdǝn pǝrişan olmuşam.

Ta dodağın cǝrǝsindǝn qılmışam bir qǝtrǝ nuş,
Xızrtǝk sirabi-nuşi-abi-heyvan olmuşam:

Ey ǝzizim- firqǝtindǝn çıxmazam ğǝmxanǝdǝn,
Sǝn tǝki Yusifdǝn ayrı, piri-Kǝnan olmuşam.

Bu Xǝtai ta hilal qaşlarını gördü sǝnin,
Şol mübarǝk tǝlǝtin eydinǝ qurban olmuşam..
Dünyǝvü üqbadǝ sǝntǝk yari-qǝmxar istǝrǝm,
Xǝlq edǝr divarǝ sǝcdǝ, bǝn dǝ didar istǝrǝm.

Tutitǝk tǝlx oldu ağzım, istǝrǝm şǝkkǝr lǝbin,
Bülbüli-sǝrkǝştǝyǝm hǝr gündǝ gülzar istǝrǝm.

Hǝr vǝfasız dilbǝrǝ vermǝn könül, ey dilrüba
Bir sǝnintǝk dilbǝri-yari-vǝfadar istǝrǝm.

Çün sǝn ey, dǝrdim tǝbibi, etmǝsǝn dǝrmanımı.
Bu vücudi-zarimi hǝr gündǝ bimar istǝrǝm.

Bu Xǝtai bǝndǝ ol qaşın quliyǝm sidq ilǝn,
Qılmışam bir qatilǝ iqrar, nǝ inkar istǝrǝm.

Ey can, mǝn cǝmalını gördükcǝ, can derǝm,
Görsǝt kim, ol cǝmalını görsǝm, rǝvan derǝm.

Bir şǝmǝ gǝr götürsǝ sǝba buyi-zülfi-yar,
Başilǝ ǝqlü canü könül tǝrcüman derǝm.

Vǝqti-ǝcǝl gǝlürsǝ mǝlǝk can üçün mǝnǝ,
Yüzünü görmǝdin ona canım xaçan derǝm.

Hǝr kim ki, gül yüzün xǝbǝrini gǝtirsǝ yar,
Mǝn anǝ müjdǝ yerü gögü asiman derǝm.

Dedi Xǝtai dilbǝrǝ: lütfin nǝdir mǝnǝ,
Dedi: yüzündǝ aşiqǝ min gülüstan derǝm.

Mǝnǝm ki, bu zǝmanǝ şimdi gǝldim,
Rǝvan oldum, rǝvanǝ şimdi gǝldim.

Aşığam mǝstü heyran, şahǝ çün mǝn,
Mühübbǝm, xanǝdanǝ şimdi gǝldim.

Şǝha, müştaq idim, ğayǝtdǝ billah!
Şükr kim asitanǝ şimdi gǝldim!

Yezidü müşrikin kökün kǝsǝrǝm,
Çirağam, yana-yana şimdi gǝldim.

Əzǝldǝn gǝlmişǝm şah ǝmri ilǝn,
Sağınmagil cǝhanǝ şimdi gǝldim.

Mühübbǝm on iki şahǝ ǝzǝldǝn,
Vǝleykin bu dükanǝ şimdi gǝldim.

Süleyman xatǝmi, Musa ǝsasi,
Cahanda Nuh-tufanǝ şimdi gǝldim,

Mǝhǝmmǝd möcüzü, şah Zülfqari,
Əlimdǝdir nişanǝ, şimdi gǝldim.

Xǝvaric ǝhlini qoyman cǝhanǝ,
Xǝtaiyǝm cǝhanǝ şimdi gǝldim.

Əzǝldǝn eşqilǝ divanǝ gǝldim,
Yerim meyxanǝdir, mǝstanǝ gǝldim.

Hǝzaran dona girdim, mǝn dolandım,
Bu gün xǝsm ilǝ mǝn meydanǝ gǝldim.

Imamımdır mǝnim ol şahi-mǝrdan,
Bu gün nǝsli-Əli divanǝ gǝldim.

Imam eşqinǝ çalaram qılıncı,
Münafiq qırmağa mǝrdanǝ gǝldim.

Mǝnǝm bunda Xǝtai Heydǝr oğlu,
Şu Ismayıl kimi qurbanǝ gǝldim.
Ol pǝripeykǝr sǝnǝm cismimdǝ canımdır mǝnim,
Getmǝsün könlümdǝn ol, ruhi-rǝvanımdır mǝnim.

Sordum: ağzın zǝrrǝmi, ya qönçǝmidir, ya dǝhan?
Bu sözüm, yoxsa xǝyalım, ya gümanımdır mǝnim.

Görǝli ahu gözün, eşqilǝ Mǝcnun olmuşam,
Ol sǝbǝbdǝn kuhü sǝhra xanimanımdır mǝnim.

Sǝrvǝ bǝnzǝtdin boyunu, ey rǝqibi-kǝmnǝzǝr,
Necǝ dersǝn sǝrv onu, ömri-cavanımdır mǝnim.

Zülfi-müşkin oxudum, aydır ki: ǝbsǝm, söylǝmǝ!
Müşk daxi bir türabi - asitanımdır mǝnim.

Gözmidir, ya çeşmi-ahu, yoxsa nǝrgis mǝstdir?
Yüzmidir ol, yoxsa mahi-asimanımdır mǝnim.

Sordular kim: ey Xǝtai, necǝ sevdin yari sǝn?
Dedi: yoxdur ixtiyarım, dilistanımdır mǝnim.

Mǝn sǝni candan sevirǝm, ey dilaramim mǝnim,
Şol sǝbǝbdǝn zarü giryan keçdi ǝyyamim mǝnim.

Gecǝm ilǝ gündüzüm, fǝrq edǝ bilmǝm, ey sǝnǝm,
Ruy ilǝn zülfin olubdur, sübh ilǝn şamım mǝnim.

Ruzü şǝr bülbültǝki fǝryadü zaridir işim,
Ta yüzindǝn ayru düşdüm, ey gülǝndamım mǝnim.

Munca kim cövri-cǝfa çǝkdim mǝnǝ yar olmadı.
Ol sǝnǝmdiz bilmǝnǝm, nolur sǝrǝncamım mǝnim.

Bu Xǝtai dünyada hüşyar olmaz bir zaman,
Ta kim ol peymanǝyi lǝlindurur camım mǝnim.

Könüldǝ eşqini cantǝk, dilǝrdim,
Saçın küfrini imantǝk, dilǝrdim.

Könül bimar olanda hicr odunda,
Visalın dǝrdǝ-dǝrmantǝk, dilǝrdim.

Mǝnǝm diltǝşnǝ sǝhralarda daim,
Lǝbini abi-heyvantǝk, dilǝrdim.

Qalanda zülmǝti-hicran evindǝ,
Cǝmalın şǝmi-tabantǝk, dilǝrdim.

Xǝtai varsa vǝslin gülşǝninǝ,
Boyun sǝrvi-xuramantǝk, dilǝrdim.

Pürşǝrab olsun hǝmişǝ uş, bu cami-dustkam,
Mǝclis içrǝ düşmǝsün ol dust ǝlindǝn mey müdam.

Saqiya, ol cami sǝn doldur, tǝmamǝt sun bizǝ,
Ömrü nöqsan olsun anun, kim dedi onu hǝram.

Badǝdǝn pürdür sürahi, damǝnindǝ ol müdam,
Sanǝsǝn güllǝr bitǝr, pǝhluyi-sǝrvi-xoş xüram.

3ǝhi gülzari-müsǝffa, zǝhi cami-pürsǝfa,
Ol bizǝ eylǝr tǝvazö, biz ona hǝrdǝm sǝlam.

Zikrü fikrim hǝrdǝm ol sultani-alǝmdir mǝnim,
Bu Xǝtai xǝstǝ anin Qǝnbǝrinǝ bir qulam.

Ey gül yanağlu, qǝddinǝ sǝrvi-rǝvan derǝm,
Eşqin yolunda canımı versǝm, rǝvan derǝm.

Dil ahusinǝ etmǝgǝ peyvǝstǝ, ey pǝri,
Kirpüklǝrin oxunavü qaşun, kǝman derǝm.

Bir zǝrǝcǝ cǝmalını ǝrz eylǝsǝn mǝnǝ,
Canivü hǝm cahani sǝnǝ, tǝrcüman derǝm.

Qǝddin qiyamǝ gǝlsǝ, qiyamǝt nişanıdır,
Fǝttan gözünǝ fitneyi-axır zaman derǝm.

Sorsa, Xǝtai kimdir, eşigimdǝ ol pǝri,
Bir binǝvayi-xǝstǝdilü natǝvan derǝm.

Yer yox ikǝn, gög yox ikǝn, ta ǝzǝldǝn var idim,
Gövhǝrin yekdanǝsindǝn ilǝri pǝrgar idim.

Gövhǝri ab eylǝdim, tutdu cahanı sǝrbǝsǝr,
Yeri, gögi, ǝrşü kürsi yarǝdǝn sǝttar idim.

Gah hüseynilǝn belǝ pustimi soydu qadilǝr,
Gah o Mǝnsur donuna, girdim "ǝnǝlhǝq" dar idim.

Girdim Adǝm cisminǝ, kimsǝnǝ bilmǝz sirrimi,
Mǝn bu Beytullah içindǝ ta ǝzǝldǝn var idim.

On sǝkkiz min alǝmǝ, mǝn gǝrdiş ilǝ gǝlmişǝm,
Ol sǝbǝbdǝn hǝqq ilǝ sirdar idim, sǝrdar idim.

Dünyasından mǝn onun sirrin bilirdim, ol mǝnim,
Dǝryanın altındakı sac qızdıran ǝnnar idim.

Mǝn Xǝtaiyǝm, hǝqi hǝq tanımışam bigüman,
Onun üçün ol yaratdı, mǝn ona dǝrkar idim.

Yüzün görǝndǝ, ey sǝnǝm, allaha şükr edim,
Sürtdüm üzümü torpağa, dǝrgahǝ şükr edim.

Gǝrçi yüzündǝn ayrıyam, amma xǝyalinǝ,
Hicran şǝbindǝ göyǝ baxıb, mahǝ şükr edim.

Göründüyü, mǝlamǝtiyü aşiqǝm vǝli,
Bağrım yaxanda zahidi-gümrahǝ şükr edim.

Ruzi-ǝzǝldǝ gördü sǝni bir nǝzǝr gözüm,
Ömrümcǝ baxuban, o nǝzǝrgahǝ şükr edim.

Bǝndǝ Xǝtai düşmüş idi yardǝn iraq,
Yetdim çü asitani-şǝhǝnşahǝ, şükr edim.

Bu cahan mülkündǝ mǝn sǝn yarǝ möhtac olmuşam,
Hǝr zaman ol yar ilǝ didarǝ möhtac olmuşam.

Bülbüli-mǝstǝm, şǝha, bimarü zarǝm ruzü şǝb,
Arizuyi-gül qǝmindǝn xarǝ möhtac olmuşam.

Girmişǝm bazari-eşqǝ bir xiridar istǝrǝm,
Istǝmǝn sudü ziyan, girdarǝ möhtac olmuşam.

Eşq içindǝ valehü sǝrmǝstü heyranǝm vǝli,
Gör necǝ Mǝnsur tǝki mǝn darǝ möhtac olmuşam.

Söz içindǝ bu Xǝtainin cahan möhtacidir,
Bir nǝfǝs sǝndǝn, şǝha, göftarǝ möhtacam..
Hüsnini mǝn Yusifi-Kǝnanǝ nisbǝt qılmışam,
Qılmışam nisbǝt vǝli, şahanǝ nisbǝt qılmışam.

Canımi tǝrh etmişǝm yolunda, ey arami-can,
Könlüm içindǝ xǝyalın canǝ nisbǝt qılmışam.

Dişlǝrin incu, lǝbin mǝrcandır, ey bǝhri-kǝrǝm,
Hǝlqeyi-dövri-dǝhanın kanǝ nisbǝt qılmışam.

Ey şǝhi-xubani-alǝm bağ içindǝ mǝn sǝnin,
Boyunu sǝrvǝ, saçın reyhanǝ nisbǝt qılmışam.

Bu Xǝtai bir qulundur asitanında sǝnin,
Mürvǝt eylǝ, mǝn sǝni sultanǝ nisbǝt qılmışam.
Ey hǝbibim, sǝn tǝki ziba cǝmali sevmişǝm,
Əqli kamil hüsnǝ bay, bir doğru hali sevmişǝm.

Sevmişǝm bir lalǝrüx, bir cadu gözlü dilbǝri,
Höqqǝyi-mǝrcantǝk ağızı, xǝttü xali sevmişǝm.

Yüzü gül, gül zülfi sünbül, gözlǝri ceyran kimi,
Qaşları şol yayǝ bǝnzǝr, ol hilali sevmişǝm.

Lǝli-meykunun sǝnin, bir mǝclis içrǝ dǝmbǝdǝm,
Saqinin çǝngindǝ ol abi-zülali sevmişǝm.

Xeyli dǝmdir kim, Xǝtai yarının vǝsfin yazar,
Birinǝ min dürr anın, didarü xali sevmişǝm.

Könül verdim, cǝfasın bilmǝz idim,
"Bǝli" dedim, bǝlasın bilmǝz idim.

Lǝbinǝ can dedimsǝ, tökmǝ qanım,
Sorub, sǝndǝn bahasın bilmǝz idim.

Vüsalindǝn doyunca almadım kam,
Anın ruzi-cǝzasın bilmǝz idim.

Saçın pürçin dedim, bǝndinǝ düşdüm,
Bu çin söznün xǝtasın bilmǝz idim.

Xǝtai tǝlǝtin hǝqdǝn dilǝrdi,
Qǝbul olmuş duasın bilmǝz idim.

Xǝyalimdir mǝnim, ya düşdǝ gördüm,
Behǝmdullah cǝmalın üştǝ gördüm.

Sözün hǝr biri gövhǝr olduğuyçun,
Asılmışdır hǝmişǝ guşdǝ gördüm.

Necǝ ki, bilicisǝn ǝpsǝm olgil,
Sǝadǝt olmağı xamuşdǝ gördüm.

Bǝlasindǝn bu eşqinin sağıngil,
Yüküş aşiqlǝri sǝrgǝştǝ gördüm.

Sǝnin ol zülfünin hǝr bir qılını,
Xǝtai boynuna bir riştǝ gördüm.

Bu gün mǝn bir büti-mǝhparǝ gördüm,
Əlindǝn yürǝgim sǝdparǝ gördüm.

Mǝni sǝndǝn sorar olsa sǝba, de!
Zǝifü xǝstǝvü avarǝ gördüm.

Qara zülfin görǝndǝ, ey hǝbibim,
Könül meyl eylǝdi zünnarǝ gördüm.

Çǝmǝndǝ gǝşt edǝr gördüm hǝbibi,
Tǝrǝhhüm qılmadi, yalvarǝ gördüm.

Necǝ miskin Xǝtai qanın içmiş,
Şol iki nǝrkisi-xunxarǝ gördüm.

Avlaxda bu gün avlarikǝn, yarǝ yoluxdum,
Bir aydan-arı, gün kimi didarǝ yoluxdum.

Biçarǝ könül güzgüsü açıldı sǝfadǝn,
Hey-hey, nǝ ǝcǝb ahuyi-tatarǝ yoluxdum.

Dün varmış idim bağçaya gül dǝrmǝyǝ amma,
Sundum ǝlimi bir gülǝ, sǝdxarǝ yoluxdum.

Çox mehrü vǝfa umar idim-yardǝn amma,
Bir cövri yüküş yari-cǝfakarǝ yoluxdum.

Şah eşginǝ sǝcdǝ qılıbdır bu Xǝtai,
Bǝhri-Nǝcǝfǝ irdimü şǝhvarǝ yoluxdum.

Könlüm fǝraq içindǝ cǝmalın dilǝr sǝnin,
Baxmaz çinarǝ, qǝddi-şümalın dilǝr sǝnin.

Nov ayı gögdǝ istǝr isǝ xǝlq, eyd üçün,
Çeşmim hǝmişǝ qaşi-hilalin dilǝr sǝnin.

Ya rǝb, zǝvalın olmasun, ey aftabi-hüsn,
Aşiq cahanda hüsni-kǝmalın dilǝr sǝnin.

Dünyadǝ gǝrçi olmadı vǝslin mǝnǝ nǝsib
Könlüm gözümdǝ xeyli xǝyalın dilǝr sǝnin.

Ta kim, Xǝtai gördü yüzün, ey mǝhi-Xötǝn,
Sǝhrayi-dildǝ çeşmi-ğǝzalın dilǝr sǝnin.

Cana, ğǝmindǝ qismi-cǝfadır Xǝtainin,
Leykin dilindǝ möhrü vǝfadır Xǝtainin.

Lǝlin ǝgǝr verürsǝ dǝva, dǝrdmǝndinǝ,
Bir busǝsinǝ cani fǝdadır Xǝtainin.

Hǝrdǝm ki, xaki-payini der tutiyayi-çeşm,
Giryan gözünǝ eyni şǝfadır Xǝtainin.

Ta görmüşǝm yüzün günǝşin, ey qǝmǝrliqa.
Hǝrdǝm dilindǝ şǝmsü zühadir Xǝtainin.

Könlün alub, bǝhasini versǝn vüsal ona,
Mürvǝt sǝnin bu işdǝ, rizadır Xǝtainin.

Ta ağ yüzündǝ çin saçındır mǝqami-dil,
Iqlimi Rumü-Çinü Xǝtadır Xǝtainin.

Gǝldi Xǝtai qapuna vergil murad ona,
Hüsnin hǝqinǝ, zikri-duadır Xǝtainin.

Ta necǝ xab içindǝ xǝyalın görüm sǝnin,
Vǝqti durur ki, şimdi cǝmalın görüm sǝnin.

Dǝrdü fǝraq içindǝ qǝti zarǝm, ey sǝnǝm,
Bir gün ola ki, ruzi-visalın görüm sǝnin.

Yetdi kǝmalǝ, ey ğǝmi-hicran cǝfalǝrin
Şimdi mǝhǝl durur ki, zǝvalın görüm sǝnin.

Canımni eydi-vǝslinǝ qurban edim rǝvan,
Bir gün ola ki, qaşi-hilalın görüm sǝnin.

Yarǝb, Xǝtai görmǝsün ol möhnǝtü fǝraq,
Yetib vüsalǝ, rǝfi mǝlalın görüm sǝnin.

Ta ki, sǝn ey qönçǝ lǝb, lǝlini xǝndan eylǝdin,
Dǝrdǝ saldın lalǝtǝk, bağrım qara qan eylǝdin.

Eşqiniz qıldı müsǝxxǝr, bu vücudim şǝhrini,
Ta ki, mehrini könül mülkindǝ sultan eylǝdin.

Könlümǝ cǝm oldu yüz min dürlü sövdayi-siyah,
Gül yüzün üstündǝ ta zülfin pǝrişan eylǝdin.

Ta ki, gülşǝn gǝştinǝ çıxdın, ǝya gülrüx sǝnǝm.
Bağça içindǝ boyun sǝrvi-xuraman eylǝdin.

Qǝhri-cövrin lütf qıldı bu Xǝtai xǝstǝyǝ,
Mǝrhǝba, xoş gǝldin, ey can, lütfü ehsan eylǝdin!

Ol günǝş bir zǝrrǝdir, nuri-cǝmalindǝn onun,
Utanıbdır sǝrvü ǝrǝr qǝddi-balindǝn onun.

Ol zǝmandan bǝrlü kim, yüzün görübdür göydǝ mah,
Gizlǝnibdir yengi ay, qaşi-hilalindǝn onun.

Gül yanağından qızardı, daim oldu şǝrmsar,
Rusiyǝhdir müşki-ǝnbǝr, xǝtti-xalindǝn onun.

Yerdǝ bir ay nuridir, alǝm ona heyran olub,
Ayü gün bir lǝmǝdir hüsni-kǝmalindǝn onun.

Bu Xǝtai xǝstǝdil, kim dǝrdinin dǝrmanı yox,
Bir mǝdǝd ola mǝgǝr kim, zülcǝlalindǝn onun.

Dilbǝra, mahim mǝnim, fǝrrüx cǝmalındır sǝnin,
Gün dǝxi şol tǝlǝti-fǝrxǝndǝ halındır sǝnin,

Özgǝ gözlǝr göyǝ baxır, görmǝk üçün mahi-nov,
Eyd üçün mǝn baxdığım, qaşi-hilalındır sǝnin.

Dinlǝmǝn ahǝngi-qümri, bülbülün sövti ki, var,
Güşi-dildǝ hǝr dǝmadǝm qeylü qalındır sǝnin.

Munca dǝmdir dilbǝrin, gördün vüsalın, ey rǝqib,
Çün kǝmalǝ yetmǝdin, imdi zǝvalındır sǝnin.

Xatǝmi-mülki-Süleymanda Xǝtai xǝstǝyǝ,
Çünki bir muri-zǝifi-payimalındır sǝnin.

Firqǝtin çǝkdim nigara, şimdi yar olmazmisǝn?
Ixtiyarım getdi ǝldǝn, ixtiyar olmazmisǝn?

Intizarım hǝddǝn ötdü, hicr ilǝn oldum hǝlak,
Ğǝmli könlüm halına, bir ğǝmküsar olmazmisǝn?

Düşmǝdim sevda ǝlindǝn, bülbüli-can oldu lal,
Vǝqti-güldür, çöhrǝn açıb, novbahar olmazmisǝn?

Munca möhnǝt çǝkdim, ey dil, zülmǝti-hicran şǝbi,
Ol mǝhin vǝslinǝ yetdün, bǝxtiyar olmazmisǝn?

Gǝr günahın çoxdur, ey miskin Xǝtai, ğǝm yemǝ,
Rǝhmǝtinǝ xaliqin ümmidvar olmazmisǝn?

Gǝl ey dilbǝr, tǝnimdǝ can olubsan,
Nǝ canım, bǝlkǝ hǝm canan olubsan.

Hǝdisi-Mustafadır "ǝkrǝmüzzef
Könül mülkindǝ xoş mehman olubsan.

Əzǝldǝn kovkǝbi-rǝxşan idin sǝn,
Bu dövranda mǝhi-taban olubsan.

Könül, ta gül yanağın gördün anun,
Oxu, kim bülbüli-xoşxan olubsan.

Xǝtai, könlin aldın xǝndǝ birlǝn,
Əya, gül bǝrgisǝn xǝndan olubsan!

Qarşudan dün gǝldin, ey sǝrvi-rǝvanım, sǝnmidin?
Zindǝ qıldın, uş, bu cansiz cismi, canım, sǝnmisǝn?

Dün xǝyal ilǝn pǝritǝk, ǝzm qıldın suyi-mǝn,
Bǝs rǝvan keçdin, ǝya ruhi-rǝvanım, sǝnmidin?

Sirrimi pünhan edǝrdim xǝlqǝ, çün gördim sǝni,
Xǝlqǝ faş oldu qamu sirri-nihanım, sǝnmidin?

Munca eşqin barı çǝkdi, bu Xǝtai cövr ilǝn,
Sormadın bir qatlǝ, hali-pǝhlǝvanım, sǝnmidin?

Dedi ol mǝh: gün nǝdir? Dedim: cǝmalındır sǝnin!
Ay dǝxi şol tǝlǝti-fǝrxǝndǝ falındır sǝnin.

Ruzi-meraci-nǝbi, vǝslin günidür ey mǝlǝk,
Qabi-qövseyn ol du ǝbruyi-hilalındır sǝnin.

Dilbǝrin vǝsli-kǝmalın çox görübsǝn, ey rǝqib,
Ey kǝmalǝ yetmǝmiş, imdi zǝvalındır sǝnin.

Ağzımı tǝlx eylǝdi hicrin, tǝkǝllüm qıl mana,
Tutiyi-şǝkkǝr şikǝn, şirin mǝqalındır sǝnin.

Ey Süleymani-zǝmanǝ aşiqin sor halını,
Kim qapında mur nisbǝt payimalındır sǝnin.

Ay yüzünin sǝfhǝsidir ayǝti "fǝthün qǝrib",
Hǝrfi-nöqtǝ ol yüz üstǝ, xǝttü xalındır sǝnin.

Danla derlǝr, dideyi, mömin liqayi-hǝq görür,
Bu Xǝtai xǝstǝyǝ ruzi vüsalındır sǝnin.

Aqibǝt, ey mǝh, mǝni alǝmdǝ heyran eylǝdin,
Çeşmimi giryan qılıb bağrımı büryan eylǝdin.

Xatirim mǝcmu ikǝn aşuftǝ qıldın, ey pǝri,
Sǝn anı zülfin kimi ǝmdǝn pǝrişan eylǝdin.

Şol günǝştǝk hicrdǝn ey tölbǝ, könlüm buldu kim,
Qönçǝtǝk başdan-başa çaki-giriban eylǝdin.

Dil ara aşiqliyim pünhan ikǝn, sǝn ey pǝri,
Xalq arasǝn anı yüz dillǝrdǝ dǝstan eylǝdin.

Cövri-eşqin, ey hǝbibim, öylǝ hǝddǝn ötdü kim,
Bu Xǝtai xǝstǝyǝ qanımnı asan eylǝdin.

Sataşdı ta mana mǝstanǝ çeşmin,
Yazıbdır adımi dǝstanǝ çeşmin.

Mǝgǝr kafirdir ol, mehrab içindǝ,
Oturmuş, gǝlmǝz heç imanǝ çeşmin?

Geyibdir qaranı zahid kimi ol,
Mey içmǝkdir işi rindanǝ çeşmin.

Içibdir qanımı derǝm inanmaz,
Deyim, mǝn kim, sana inanǝ çeşmin.

Xǝtü xalinlǝ zülfindir, dǝlili ǝhli-ürfanın,
Ki, andan aşikar oldu bǝyani elmi-Quranın.

Götürdün pǝrdǝ yüzündǝn bǝhǝmdüllah ki, ey dilbǝr.
Sǝni gördü xǝcalǝtdǝn qaraldı yüzi şeytanın.

Rüxün, yarǝb, nǝ güldür kim, fǝğanǝ düşdü bülbüllǝr,
Ki, şövqindǝn anın hǝr dǝm hüzuri var gülüstanın.

Əya sultani-adil kim, işim sǝnsiz keçǝr müşkül,
Budur sǝndǝn müradim kim, gǝdadǝn kǝsmǝ ehsanın.

Cǝnabi-asitanında, diriğa, qiymǝtim yoxdur,
Vüsalın özgǝlǝr gördi, mǝni yandırdı hicranın.

Qaşilǝ kipriyin, eynin, nǝ sehri-Samiridir kim.
Oların mǝkrü alından cǝhanı dutdu dastanın?

Xǝtai çeşmi-mǝstindǝn hǝbibin ehtiraz eylǝ,
Əgǝr qanın tökǝr hǝr dǝm ki, oldur canın..
Sünbülini arizin dövründǝ ǝfşan eylǝdin,
Xatiri-mǝcmuimi ğǝmdǝn pǝrişan eylǝdin.

Xoş mǝqami-ǝzǝm olmuşdur, bu könlüm guşǝsi,
Bilmǝzǝm, yarǝb, nǝdǝn cövr ilǝ viran eylǝdin.

Istǝr idim sayeyi-vǝslindǝ, ey can, dincǝlǝm,
Üştǝ zülm etdin mana vǝslini hicran eylǝdin.

Çeşmi-mǝstindǝn hǝzaran fitnǝ saldın könlümǝ,
Türki-yǝğmaçi kimi, billah, yüküş qan eylǝdin.

Bu Xǝtaini çıxardınmı könüldǝn, ey hǝbib,
De mǝgǝr özgǝlǝr ilǝn ǝhdü peyman eylǝdin?

Dilbǝra dǝrdi-fǝraqın qoymadı cismimdǝ can,
Onca axdı qanlu yaşım, qalmadı bağrımda qan.

Ta sǝri-zülfin sǝnin yüz üstǝ gördüm, ey pǝri,
Sǝn mǝni sövdayǝ saldın, ey mǝhi-namehriban.

Kim sǝnin yüzün durur xurşidi xavǝr nisbǝti,
Qaşlarınlǝn gözlǝrindür fitneyi-axırzaman.

Dün demişsǝn kim, sǝnǝ, yüz göstǝrübǝn can alam,
Yüzünü göstǝrmǝdin, aldın rǝvanimdǝn-rǝvan.

Rumi-ruyindǝ Xǝtai, ta görübdür ruyi-hǝq,
Cümleyi-alǝm gözündǝ, ruyi-hǝqqindir nişan.

Könlüm istǝr vǝslini, ey suvlü canan, yengidǝn,
Abi-lǝlindǝn qılam bu dǝrdǝ dǝrman yengidǝn.

Yüzünǝ şeytan kimi, ta qılmadı zahid sücud,
Mütlǝqa kafǝrdir ol, götürsün iman yengidǝn.

Eşq gǝldi könlimǝ, hökm etdi canım mülkinǝ,
Şükr, kim, öz tǝxtinǝ, uş, gǝldi sultan yengidin.

Gǝl vǝfa rǝsmin aradan sǝn götürmǝ, mǝn dǝxi,
Qılalı bir sidq ilǝn, bir ǝhdü peyman yengidǝn.

3ülfilǝn xǝttü lǝbini kim ki, gördü söylǝdi,
Xızr ilǝn zülmatǝ girmiş, abi-heyvan yengidǝn.

Mahi-rüxsarın görüb, iqrarǝ gǝldi müddǝi,
Çün zühur oldu yüzindǝn nuri-iman yengidǝn.

Qapuna gǝldi gǝdatǝk, bu Xǝtai, xǝstǝdil,
Sǝn ona qıl, ey sǝnǝm, bir lütfi-ehsan yengidǝn.

Sǝndǝn özgǝ, dilbǝra, heç kim mana yar olmasun,
Cövri-eşqindǝn mǝnim tǝk kimsǝ bimar olmasun.

Kafǝrin rǝhmi gǝlür, mǝn dǝrdmǝndin halinǝ,
Leyk kafǝr sǝntǝki yari-sitǝmkar olmasun.

Istǝmǝz bu xǝstǝ könlüm özgǝlǝrnin minnǝtin,
Canıma vǝslindǝn özgǝ nǝstǝ ğǝmxar olmasun.

Gǝrçi bülbüllǝr qamu gülzarı istǝr zar-zar,
Sǝndǝn özgǝ könlümǝ alǝmdǝ gülzar olmasun.

Bu Xǝtai xǝstǝni divanǝ zahid mǝst oxur,
Eşqiniz canimdǝ ol bir lǝhzǝ hüşyar olmasun.

Dilbǝra, gözdǝn cǝmalın bir nǝfǝs dur olmasun,
Yaşlu çeşmimdǝ yüzindǝn ayru heç nur olmasun.

Ta ki, eşqinlǝ sǝnin mǝmur olubdur dil evi,
Eşqin ol viranǝdǝn bir lǝhzǝ mǝzur olmasun.

Əbri-neysan ta cǝmalın gülşǝninǝ su verür,
Qǝtreyi-yaşimdǝn özgǝ onda yǝğmur olmasun.

Ta ki, sǝndǝn ayru düşdüm görmǝdim sǝbrü qǝrar,
Hiç aşiq dilbǝrindǝn zarü mǝhcur olmasun.

Ta sǝni sevdi Xǝtai oldu dǝstan alǝmǝ,
Kimsǝnǝ anun tǝki eşqindǝ mǝşhur olmasun.

Aşiqi-dilxǝstǝ gör dildarǝ döndǝrmiş yüzün,
Alǝmi tǝrh eylǝmiş sǝn yarǝ döndǝrmiş yüzün.

Haşǝ-lillah kim, könül yüzün qapundan döndǝrǝ,
Bülbüli-biçarǝdir, gülzarǝ döndǝrmiş yüzün.

Döndǝrib zahid yüzin, divarǝ hǝr dǝm yaş tökǝr,
Aşiqin divari yox, didarǝ döndǝrmiş yüzün.

Yarǝ döndǝrmiş yüzün görgǝc, rǝqibǝ söylǝdim,
Ol güli-xǝndani gör kim, xarǝ döndǝrmiş yüzün.

Dünyadǝ mǝqsudinǝ hǝr kimsǝ yüzün döndǝrir,
Bu Xǝtaisǝ büti-ǝyyarǝ döndǝrmiş yüzün.
Cǝmalın görǝli can buldum, ey can,
Yüzini nuri-iman buldum, ey can.

Yüzün dǝrdindǝ gǝrçi xǝstǝ idim,
Vüsalin dǝrdǝ dǝrman buldum, ey can.

Sǝnin mehri-cǝmalın, şükr lillah,
Könül tǝxtindǝ sultan buldum, ey can.

Behǝmd-illah ki, hicran zülmǝtindǝ,
Lǝbini abi-heyvan buldum, ey can.

Xǝtaiyǝm ǝyağın torpağında,
Bu gün mülki-Süleyman buldum, ey can!

Sǝndǝn özgǝ yarım olsa, ey pǝrivǝş simtǝn,
Asitanin çövrǝsindǝ qoy ki, xak olsun bǝdǝn!

Ol rǝqiblǝr tǝnǝsindǝn ehtirazın ta nǝdir,
Bǝndǝyǝ heç iltifatın yoxdurur, yarǝb, nǝdǝn.

Ol yüzü gül, zülfi sünbül, qamǝti sǝrvi-rǝvan,
Ruzü şǝb tutmuşdurur, çeşmim kǝnarında vǝtǝn.

Sorsam ol şirin dodağın, püstǝmidir, ya nabat,
Yarǝb, ol nazik vücudin ya sǝmindir, ya sǝmǝn?

Çini-zülfindǝ Xǝtai, ta dutubdur mǝskǝnin,
Yarǝb, ol gülgün yanağın gülmidir, ya nǝstǝrǝn?
Üş yenǝ güllǝr açıldı, xari söylǝn gǝlmǝsün,
Söhbǝti-xasdır bu gün, ǝğyarǝ söylǝn gǝlmǝsün.

Gǝlmǝsün meyxanǝyǝ, vǝhdǝtdǝ qoyma müddǝi,
Abi-kövsǝrdǝn içǝn xümmarǝ, söylǝn gǝlmǝsün.

Bir hǝrǝmdir bu ki, iqrar ǝhlidir, mǝhrǝm ona,
Munda namǝhrǝm düşǝr inkarǝ, söylǝn gǝlmǝsün.

Eyşü işrǝt dǝmidir, eşq ǝhlinǝ edin sǝlah,
Yüzü çirkin, xui-bǝdkirdarǝ söylǝn gǝlmǝsün.

Çünki sǝrrafüz, bu bazar içrǝ gövhǝr görmǝniz,
Almazız hǝr möhrǝdǝn, bazarǝ söylǝn gǝlmǝsün.

Sǝrxoşuz ruzi-ǝzǝl peymanǝ şahdan içmişüz,
Bu qǝdǝhdǝn içmǝyǝn hüşyarǝ, söylǝn gǝlmǝsün.

Çün Xǝtaidir, bu gün gülzari-vǝhdǝt bülbüli,
Dǝxi, ol zaği-siyǝh gülzarǝ söylǝn gǝlmǝsün.

Can durur cismimdǝ eşqin, canım ǝldǝn getmǝsün,
Can gedǝrsǝ ğǝm degil, cananım ǝldǝn getmǝsün.

3ülfini rüxsarın üstǝ salma, cana, tanrıçün,
Küfri-imanım dutub, imanım ǝldǝn getmǝsün.

Xǝttü xalın dutmuş ol lǝlin kǝnarında mǝqam,
Eylǝ qıl, kim çeşmǝyi-heyvanım ǝldǝn getmǝsün.

Ta ki, eşqin dutdi bu könlüm evindǝ mǝskǝnin,
Hǝmdǝm olmuşam ona, mehmanım ǝldǝn getmǝsün.

Bu cahanda getsǝ-getsin malü mülkü tǝxtü rǝxt,
Ey Xǝtai, ğǝm yemǝ, sübhanım ǝldǝn getmǝsün.

Mǝn sǝnǝ daim çü yarǝm, sǝn mǝnǝ ǝğyarsǝn,
Mǝndǝn özgǝ cümleyi-üşşaqǝ sǝn dildarsǝn.

Görǝyim, allah sǝni badi-fǝnadǝn saxlasın,
Kim cahan bağında sǝn bir sǝrvi-xoş rǝftarsǝn.

Çünki ol mahin cǝmalın istǝmǝzdin görmǝyi,
Hǝr gecǝ, çeşmim, nǝdǝn kövkǝb kimi bidarsǝn?

Ey pǝri, çün kim tǝbibi-dǝrdi-eşq olmuş lǝbin,
Bǝs nǝdǝndir sǝn hǝmişǝ gözlǝri bimarsǝn?

Bu Xǝtai saçların çinindǝ çin-çin bağlıdur,
Olmanam çindǝn pǝrişan, çün mǝnǝ ğǝmxarsǝn.

Ey ki, heyrandır könül, sǝn dilbǝri-dildar üçün,
Qamǝtin sǝrvi-rǝvandır, rüxlǝrin gülzar üçün.

Ey tǝbibi-ǝhli-ürfan, bir dǝva qıl dǝrdimǝ,
Xǝstǝhal oldu könül sǝn gözlǝri bimar üçün.

3ahida, çox tǝnǝ qılma, mǝzhǝbi-aşiqlǝrǝ,
Sǝn çü divar ǝhlisǝn, mǝn aşiqǝm didar üçün.

Ey könül, ol dilbǝrin möhnǝtlǝrindǝn incimǝ,
Kimsǝ kim, gül dǝrmǝk istǝr, qayramaz ol xar üçün.

Bu Xǝtainin kǝlamın qıl qǝbul, ey görkǝ bay,
Zikrdir hǝrdǝm duası hüsni-bǝrxurdar üçün.

Surǝtin gördüm nigara, mǝstü heyranǝm bu gün,
Ol qara zülfün tǝki, qǝmdǝn pǝrişanǝm bu gün.

Dünyada hǝr kim ki, yüzin gördi alǝm şahidir,
Ta yüzini görmişǝm, mǝn dǝxi sultanǝm bu gün.

Sǝn mǝni qulluğa mǝqbul eylǝgil, ya eylǝmǝ,
Asitanǝndǝ sǝnin, ey şah, dǝrbanǝm bu gün.

Asitanin itlǝrindǝn ta ki, bulmişǝm şǝrǝf,
Ey pǝri, eşqindǝ mǝn mehr ilǝ sǝgbanǝm bu gün.

Der Xǝtai, ta ǝzǝldǝn qulluğa xǝt vermişǝm,
Hǝr nǝ kim, hökm eylǝsǝn, ǝmrindǝ fǝrmanǝm bu gün.

Ey ki, çox düşdüm fǝraqindǝn fǝğanü vayǝ mǝn,
Eşqi-zülfindǝn müdami düşmüşǝm sevdayǝ mǝn.

Ta sǝnin gülgün yanağın görmüşǝm, ey mǝhliqa,
Gülşǝn içrǝ baxmazam hǝrgiz güli-hǝmrayǝ mǝn.

Hüsni-ruyindǝn kim, ol xuroşidi-alǝm nur alur,
Heyf ola nisbǝt qılam mehri-ruxini ayǝ mǝn.

Bağ ilǝn bustan içindǝ sǝrvǝ qılman iltifat,
Ta ki, qıldım bir nǝzǝr, şol qamǝti-balayǝ mǝn.

Ta könül oldu sǝnin ruzi-vüsalindǝn cüda,
Bu Xǝtai dilşikǝstǝ eşq ilǝn hǝmsayǝ men ..
Görmǝk istǝr yüzüni eşqilǝ bu can şimdidǝn,
Ey pǝri, vǝslilǝ qılgil, dǝrdǝ dǝrman şimdidǝn.

Zahidi gümrahǝ göstǝr yüzin ey nüri-ilah,
Ta kim ol kafǝr gǝtirsün hǝqqǝ iman şimdidǝn.

Qǝmdǝ zülfintǝk pǝrişan oldu ol nikbǝt rǝqib,
Yüz sǝadǝt bǝndǝyǝ göstǝrdi dövran şimdidǝn.

Tifl ikǝn dilbǝr dilǝr, kim rǝf edüb yüzdǝn niqab,
Zǝrrǝni gör kim olur xurşidi-taban şimdidǝn.

Ey Xǝtai, fikri-bikrin eylǝdin ǝşarǝ sǝrf,
Dutdu ürfan mǝclisin dǝftǝrlǝ divan şimdidǝn.